[vc_row][vc_column width=”2\/3″][vc_custom_heading text=”Puchalski w XXI wieku” use_theme_fonts=”yes”][\/vc_column][vc_column width=”1\/3″][vc_column_text css=”.vc_custom_1496231599410{margin-top: -40px !important;}”]<\/p>\n

fot. Piotr Ro\u017cejowski<\/p>\n

[\/vc_column_text][\/vc_column][\/vc_row][vc_row][vc_column][vc_separator][vc_column_text]<\/p>\n

W tegorocznym konkursie fotograficznym szczeg\u00f3ln\u0105 uwag\u0119 jury zwr\u00f3ci\u0142a pogo\u0144 bielika za ba\u017cantem. W\u015br\u00f3d fotografii konkursowych nie brakowa\u0142o niezwyk\u0142ych scen. Najwa\u017cniejsze jednak, \u017ce w przededniu jubileuszowej edycji konkursu odnotowali\u015bmy rekordow\u0105 liczb\u0119 zg\u0142osze\u0144.<\/h4>\n

Wyj\u0105tkowo du\u017co prac nap\u0142y\u00adn\u0119\u0142o na nasz tegoroczny konkurs fotograficzny. Pobity zosta\u0142 nie tylko rekord liczby uczestni\u00adk\u00f3w, ale te\u017c liczby nades\u0142anych zdj\u0119\u0107 w kategorii scen my\u015bliwskich. Kto wie, czy nie przyczyni\u0142o si\u0119 do tego stanowi\u00adsko jednego z dzia\u0142aczy Zwi\u0105zku Polskich Fotografik\u00f3w Przyrodniczych. Na swoim bran\u017cowym portalu oraz na portalu przeciwnej \u0142owiectwu akcji \u201eNiech \u017cyj\u0105\u201d wyrazi\u0142 on swoj\u0105 negatywn\u0105 opini\u0119 na temat \u0142owiectwa i fotografii przyrod\u00adniczo-\u0142owieckiej zwi\u0105zanej z naszym konkursem. Co ciekawe, dzia\u0142aniem tym \u2013 jak si\u0119 wydaje \u2013 osi\u0105gn\u0105\u0142 efekt ca\u0142kowicie odmienny. Mo\u017cemy si\u0119 tylko cieszy\u0107, \u017ce nawo\u0142ywania do bojkotowa\u00adnia konkurs\u00f3w fotograficznych organi\u00adzowanych przez my\u015bliwych przyczyniaj\u0105 si\u0119 do ich rozpropagowania. Co wi\u0119cej, podobne zjawisko obserwujemy r\u00f3wnie\u017c w odniesieniu do liczby nowo wst\u0119pu\u00adj\u0105cych do PZ\u0141, kt\u00f3rych mimo nasilaj\u0105\u00adcych si\u0119 atak\u00f3w (albo w\u0142a\u015bnie dlatego) rokrocznie przybywa.<\/p>\n

Na szcz\u0119\u015bcie w \u015bwiecie fotografik\u00f3w przyrodniczych nasz konkurs od lat cieszy si\u0119 du\u017cym uznaniem w Polsce, a zdobycie Grand Prix jest potwier\u00addzeniem najwy\u017cszych umiej\u0119tno\u015bci i kunsztu artystycznego. Do Kapitu\u0142y Konkursu zapraszane s\u0105 autorytety dzie\u00addzin kultury i sztuki, a od kilku lat prze\u00adwodniczy jej obradom Piotr \u017buchowski, podsekretarz stanu w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Od ubieg\u0142ego roku w ocenie zdj\u0119\u0107 bior\u0105 udzia\u0142 cz\u0142onkowie Zwi\u0105zku Polskich Artyst\u00f3w Fotografik\u00f3w.<\/p>\n

W tym roku opr\u00f3cz nazwisk znanych z portali przyrodniczych pojawili si\u0119 nowi autorzy, co \u015bwiadczy o rosn\u0105cym zainteresowaniu fotografi\u0105 przyrodni\u00adcz\u0105. Dla wielu pobyt w lesie z obiekty\u00adwem jest \u017ar\u00f3d\u0142em niezwyk\u0142ych prze\u017cy\u0107 emocjonalnych, a niekiedy sposobem na \u017cycie. \u0141\u0105cz\u0105c obowi\u0105zki zawodowe i domowe, nie\u0142atwo jest wyrwa\u0107 si\u0119 na ambon\u0119 czy do czatowni. Tymcza\u00adsem wci\u0105\u017c powstaj\u0105 nowe, coraz lepsze zdj\u0119cia.<\/p>\n

Od samego pocz\u0105tku Konkursu Foto\u00adgraficznego im. W\u0142odzimierza Puchal\u00adskiego naszej redakcji przy\u015bwieca cel, by odkrywa\u0107 i promowa\u0107 artystyczne talenty fotografik\u00f3w przyrody na miar\u0119 W\u0142odzimierza Puchalskiego, kt\u00f3ry wci\u0105\u017c pozostaje wzorem i niedo\u015bcignionym celem. Czekaj\u0105c na nast\u0119pc\u0119 W\u0142odzi\u00admierza Puchalskiego, prekursora polskiej fotografii i filmu przyrodniczego, nie zauwa\u017camy \u2013 i chyba nie oczekujemy \u2013 nowych trend\u00f3w, kt\u00f3re zrewolucjoni\u00adzuj\u0105 fotografi\u0119 przyrodnicz\u0105 i wyznacz\u0105 nowe sposoby postrzegania natury. To, co robi\u0142 Puchalski kilkadziesi\u0105t lat temu, jest aktualne r\u00f3wnie\u017c w XXI wieku.<\/p>\n

Jeste\u015bmy w przededniu przysz\u0142orocz\u00adnego jubileuszu dwudziestej edycji kon\u00adkursu. Pozostaj\u0105c w duchu \u201epuchalszczy\u00adzny\u201d, ale wchodz\u0105c w rzeczywisto\u015b\u0107 XXI wieku, od nast\u0119pnej, jubileuszowej edycji konkursu og\u0142aszamy now\u0105 kategori\u0119, jak\u017ce blisk\u0105 patronowi naszego kon\u00adkursu \u2013 kr\u00f3tkich film\u00f3w przyrodniczych. Autorzy fotografii z pewno\u015bci\u0105 nie b\u0119d\u0105 mieli problem\u00f3w z ich przygotowaniem. Niemal wszystkie wsp\u00f3\u0142czesne lustrzanki dysponuj\u0105 funkcj\u0105 nagrywania, nawet w rozdzielczo\u015bci HD. Na pocz\u0105tek zak\u0142a\u00addamy, \u017ce filmiki b\u0119d\u0105 kr\u00f3tkie, jedno\u00adminutowe, dynamiczne, zmontowane przy u\u017cyciu najprostszych program\u00f3w, dostarczanych przez producent\u00f3w apa\u00adrat\u00f3w. Nie oczekujemy profesjonalnych produkcji d\u0142ugometra\u017cowych i zaanga\u017co\u00adwania drogiego sprz\u0119tu.<\/p>\n

Wracaj\u0105c jednak do tegorocznego konkursu \u2013 na nast\u0119pnych stronach prezentujemy prace jego laureat\u00f3w wraz z informacjami o historii powstania ka\u017cdego zdj\u0119cia i jego parametrach technicznych. Wszystkim laureatom gratulujemy i zapraszamy wszystkich na wrze\u015bniow\u0105 wystaw\u0119 pokonkursow\u0105 do Muzeum \u0141owiectwa i Je\u017adziectwa w Warszawie. Zwyci\u0119zca Grand Prix tegorocznej edycji konkursu zostanie og\u0142oszony podczas uroczystej gali po\u0142\u0105\u00adczonej z wr\u0119czeniem nagr\u00f3d \u2013 dok\u0142adne termin podamy w kolejnych numerach \u201e\u0141owca Polskiego\u201d.<\/p>\n

Andrzej Wierzbieniec<\/p>\n

\u0141owiec Polski 7-2014<\/strong>[\/vc_column_text][vc_separator][\/vc_column][\/vc_row][vc_row][vc_column][vc_single_image image=”1070″ img_size=”full”][vc_column_text]Piotr Ro\u017cejowski  \u2013 \u201ePi\u0119kno\u201d \u2013 I miejsce<\/strong><\/p>\n

Piotr Ro\u017cejowski od pi\u0119ciu lat fotografuje wiewi\u00f3rki. W naszym konkursie fotograficznym bra\u0142 udzia\u0142 trzykrotnie, wysy\u0142aj\u0105c zestawy zdj\u0119\u0107 z tymi fotogenicznymi gryzoniami. Mieszka na wsi, 8 km od Gorlic, a do lasu ze swojego domu ma 50
\nmetr\u00f3w. Je\u015bli doda\u0107 do tego, \u017ce w ogrodzie rosn\u0105 trzy orzechy, to obecno\u015b\u0107 wiewi\u00f3rek jest nieprzypadkowa. Zauwa\u017cy\u0142, \u017ce z roku na rok wiewi\u00f3rek rudych jest coraz mniej. Wypieraj\u0105 je wiewi\u00f3rki szare. Z tym wi\u0119ksz\u0105 pasj\u0105 fotografuje nasz rodzimy gatunek, kt\u00f3ry mo\u017ce si\u0119 niebawem sta\u0107 reliktowym.
\nPiotr Ro\u017cejowski nie poluje, ale jego brat jest my\u015bliwym. Jesieni\u0105 fotografowa\u0142 wiewi\u00f3rki, kt\u00f3re robi\u0142y zapasy na zim\u0119. Orzechy chowa\u0142y mi\u0119dzy li\u015bcie, a w \u015blad za nimi pojawia\u0142y si\u0119 s\u00f3jki, kt\u00f3re wykrada\u0142y przed chwil\u0105 ukryte przez wiewi\u00f3rki zapasy. To wtedy powsta\u0142 pi\u0119kny portret, kt\u00f3ry oczarowa\u0142 juror\u00f3w.<\/p>\n

Nikon D90, obiektyw 120\u2013400, ISO 400, czas 1\/200, f\/7,1<\/strong><\/em>[\/vc_column_text][vc_separator][\/vc_column][\/vc_row][vc_row][vc_column][vc_single_image image=”1110″ img_size=”full”][vc_column_text]Karol Grabski – „Pi\u0119kno” – II miejsce<\/strong><\/p>\n

Karol Grabski mieszka na obrze\u017cach Gniezna i \u0142\u0105cz\u0105c prac\u0119 zawodow\u0105 z pasj\u0105 fotograficzn\u0105, korzysta z tego, \u017ce jest jeszcze kawalerem. Na swojej ulubionej \u0142\u0105czce za zgod\u0105 w\u0142a\u015bciciela postawi\u0142 czatowni\u0119. Kilka gar\u015bci ziarna, kupione w sklepie tzw. porcje roso\u0142owe drobiu i cierpliwo\u015b\u0107 \u2013 to podstawowe elementy gwarantuj\u0105ce kilka udanych zdj\u0119\u0107. Na tak ma\u0142ej przestrzeni uda\u0142o si\u0119 sfotografowa\u0107 ponad 20 gatunk\u00f3w ssak\u00f3w i ptak\u00f3w. Od bielika, przez rzadkiego myszo\u0142owa w\u0142ochatego do powszechnie wyst\u0119puj\u0105cych krukowatych. Stale wyst\u0119puj\u0105 ba\u017canty \u2013 3\u20134 koguty i 5\u20136 kur. Zdj\u0119cie powsta\u0142o w lutym zesz\u0142ego roku.
\nZima nie by\u0142a \u015bnie\u017cna, a kuraki by\u0142y przez fotografa codziennie dokarmiane. Obserwuj\u0105c zachowania kur, okaza\u0142o si\u0119, \u017ce rywalizuj\u0105 ze sob\u0105 o miejsce lub hierarchi\u0119 w stadzie. O efektownych walkach kogut\u00f3w przed tokami o terytorium wiemy z wielu zdj\u0119\u0107. Karolowi uda\u0142o si\u0119 sfotografowa\u0107 czupurno\u015b\u0107 \u017ce\u0144skiej po\u0142owy ba\u017canciego rodu. W zdj\u0119ciu zawar\u0142 nie tylko charakter kur, ale pokaza\u0142 te\u017c ich pi\u0119kno. A niby taka szara kura\u2026<\/p>\n

Canon 7D, obiektyw 400 mm, ISO 640, czas 1\/1000, f\/6,3<\/strong><\/em>[\/vc_column_text][vc_separator][\/vc_column][\/vc_row][vc_row][vc_column][vc_single_image image=”1114″ img_size=”full”][vc_column_text]Krzysztof Sokal – „Pi\u0119kno” – III miejsce<\/strong><\/p>\n

Krzysztof Sokal znany jest w \u015brodowisku fotografik\u00f3w jako specjalista od jeleni na \u015brodkowym Pomorzu. Fotografuje od dawna, a od 2002 roku r\u00f3wnie\u017c poluje. Jako my\u015bliwy przedk\u0142ada zrobienie dobrego zdj\u0119cia nad udane polowanie. I cho\u0107 w ubieg\u0142ym sezonie strzeli\u0142 dwa byki, to atmosfera zbior\u00f3wek z aparatem jest jego \u017cywio\u0142em i dobr\u0105 okazj\u0105 do zrobienia ciekawego zdj\u0119cia.
\nNauczy\u0142 si\u0119 gry na rogu my\u015bliwskim, kt\u00f3ry zabiera na polowania, by odegra\u0107 sygna\u0142y przy pokocie. Fotografuje przede wszystkim z podchodu, st\u0105d u\u017cywa lekkich teleobiektyw\u00f3w drugiej generacji. Krzysztof wys\u0142a\u0142 na konkurs kilka zdj\u0119\u0107 i to przez nas nagrodzone wcale nie by\u0142o jego faworytem. Od\u0142o\u017cy\u0142 \u201ena p\u00f3\u0142k\u0119\u201d \u2013 czekaj\u0105c na \u201ePuchalskiego\u201d \u2013 zdj\u0119cie chmary na uprawie w \u015bwietle wschodz\u0105cego s\u0142o\u0144ca. Jury by\u0142o innego zdania i trzecie miejsce przyzna\u0142o za zdj\u0119cie przedstawiaj\u0105ce
\nbyka w skrajnie trudnych warunkach o\u015bwietleniowych.
\nTamtego wrze\u015bniowego wieczoru Krzysztof Sokal sko\u0144czy\u0142 fotografowanie rykowiska. Wracaj\u0105c do domu, zajrza\u0142 jeszcze na jedn\u0105 z \u0142\u0105k, na kt\u00f3rej od dawna nie s\u0142ysza\u0142 porykiwa\u0144 jeleni. Spotka\u0142 tam byka i cho\u0107 nie wierzy\u0142, \u017ce matryca wytrzyma brak \u015bwiat\u0142a, nacisn\u0105\u0142 spust aparatu, dzi\u0119ki czemu powsta\u0142o sylwetkowe zdj\u0119cie jelenia w\u015br\u00f3d snuj\u0105cych si\u0119 jesiennych mgie\u0142.<\/p>\n

Canon 70D, obiektyw 300 mm, ISO 2500, czas 1\/125, f\/3,2<\/strong><\/em>[\/vc_column_text][vc_separator][\/vc_column][\/vc_row][vc_row][vc_column][vc_single_image image=”1126″ img_size=”full”][vc_column_text]Norbert Gajewski – „Pi\u0119kno” – wyr\u00f3\u017cnienie<\/strong><\/p>\n

Norbert Gajewski mieszka i fotografuje w P\u0142ocku i w okolicach. Wi\u0119kszo\u015b\u0107 fotografii to poszukiwanie \u015bwiat\u0142a i \u201etego jedynego\u201d momentu na brzegach Wis\u0142y. Nie tropi rzadkich gatunk\u00f3w, interesuj\u0105 go kadr i \u015bwiat\u0142o. Czasami robi sobie \u201ewolne\u201d i jedzie odwiedzi\u0107 przyjaci\u00f3\u0142 w Puszczy Bia\u0142owieskiej. Zawsze pr\u00f3buje, cho\u0107by w jakim\u015b fragmencie, uchwyci\u0107 \u201educha puszczy\u201d.
\nW ten wyj\u0105tkowy, jesienny i jedyny podczas wyjazdu na Podlasie mro\u017any poranek podszed\u0142 stado \u017cubr\u00f3w. Ich oszronione grzbiety i snuj\u0105ca si\u0119 leniwie mg\u0142a uk\u0142ada\u0142y si\u0119 w diaboliczne kszta\u0142ty. W pewnej chwili jeden z \u017cubr\u00f3w wsta\u0142 i jego rogi ostro zarysowa\u0142y si\u0119 w mglistej po\u015bwiacie. To by\u0142 moment, na kt\u00f3ry czeka\u0142. Powsta\u0142o kilkana\u015bcie zdj\u0119\u0107, z kt\u00f3rych ju\u017c na ekranie komputera dopracowa\u0142 kadr. Pozosta\u0142a najlepsza z mo\u017cliwych pami\u0105tek z wizyty w tym jedynym w swoim rodzaju miejscu w Polsce.<\/p>\n

Canon 1D Mark III, obiektyw 300 mm, ISO 500, czas 1\/320, f\/6,3<\/strong><\/em>[\/vc_column_text][vc_separator][\/vc_column][\/vc_row][vc_row][vc_column][vc_single_image image=”1083″ img_size=”full”][vc_column_text]Tomasz Kaliszewski – „Ruch” – I miejsce<\/strong><\/p>\n

Tomasz Kaliszewski fotografuje od dziecka. Po sko\u0144czonej szkole \u015bredniej zosta\u0142 zatrudniony jako fotograf reprodukcyjny w poligrafii. Sko\u0144czy\u0142 Akademi\u0119 Ekonomiczn\u0105, po kt\u00f3rej zajmuje si\u0119 zarz\u0105dzaniem sp\u00f3\u0142kami. Warsztatu fotograficznego uczy\u0142 si\u0119 z album\u00f3w i film\u00f3w W\u0142odzimierza Puchalskiego i publikacji w \u201e\u0141owcu Polskim\u201d. Du\u017co podr\u00f3\u017cuje, nie rozstaj\u0105c si\u0119 z teleobiektywami. <\/p>\n

Fotografuje g\u0142\u00f3wnie ptaki, kt\u00f3re go fascynuj\u0105. \u2013 Fotografowa\u0142em derkacza pod Poznaniem i kiedy sobie u\u015bwiadomi\u0142em, \u017ce kt\u00f3rego\u015b dnia wzbija si\u0119 w powietrze i leci na swoj\u0105 ga\u0142\u0105zk\u0119 w RPA 14 tys. kilometr\u00f3w, by powr\u00f3ci\u0107 na polsk\u0105 \u0142\u0105k\u0119 na toki, nie jestem w stanie tego ogarn\u0105\u0107 swoim umys\u0142em \u2013 m\u00f3wi Tomasz Kaliszewski.
\nZdj\u0119cie powsta\u0142o podczas sesji z czatowni od wielu lat stoj\u0105cej na skraju du\u017cej \u0142\u0105ki pod lasem. Do wy\u0142o\u017conej przyn\u0119ty podchodzi\u0142y przer\u00f3\u017cne gatunki drapie\u017cnik\u00f3w, w tym bieliki. Z ich obecno\u015bci niewiele sobie robi\u0142y inne ptaki, r\u00f3wnie\u017c ba\u017canty. M\u0142ody bielik, kt\u00f3remu wy\u0142o\u017cona padlina nie przypad\u0142a do gustu, spr\u00f3bowa\u0142 zaatakowa\u0107. Tego nie zrobi\u0142by doros\u0142y ptak \u2013 bielik jest za wolny i nie ma szans z kogutem. Atak jednak nast\u0105pi\u0142 i zako\u0144czy\u0142 si\u0119 fiaskiem. Dla Tomasza by\u0142o to kilka sekund akcji, podczas kt\u00f3rej powsta\u0142a seria zdj\u0119\u0107.<\/p>\n

Canon 1DX, obiektyw 600 mm, ISO 1600, czas 1\/800, f\/5<\/strong><\/em>[\/vc_column_text][vc_separator][\/vc_column][\/vc_row][vc_row][vc_column][vc_single_image image=”1104″ img_size=”full”][vc_column_text]Daniel Kopacz – „Ruch” – II miejsce<\/strong><\/p>\n

Daniel Kopacz w zesz\u0142ym roku w tej samej kategorii zdoby\u0142 r\u00f3wnie\u017c drugie miejsce. By\u0107 mo\u017ce trzeba co\u015b zmieni\u0107, by wygra\u0107 w kategorii? Na przyk\u0142ad\u2026 przestawi\u0107 czatowni\u0119. Gdy rozmawiali\u015bmy o walcz\u0105cych kogutach, przygotowywa\u0142 si\u0119 do wernisa\u017cu autorskiej wystawy fotografii w Rad\u0142owie ko\u0142o Tarnowa w Zespole Szk\u00f3\u0142 Ponadgimnazjalnych. <\/p>\n

Daniel od d\u0142u\u017cszego czasu korzysta z tej samej czatowni i zaczynaj\u0105c p\u00f3\u017an\u0105 jesieni\u0105, dokarmia ba\u017canty przez ca\u0142\u0105 zim\u0119. W tym roku postanowi\u0142 czatowa\u0107 na koguty wiosn\u0105, zanim przyst\u0105pi\u0105 do tok\u00f3w. Plan powi\u00f3d\u0142 si\u0119 i za\u0142o\u017cenia zaowocowa\u0142y zdj\u0119ciem walcz\u0105cych o terytorium ba\u017cant\u00f3w.
\nWcale nie by\u0142o tak \u0142atwo, jak mo\u017ce si\u0119 wydawa\u0107. Koguty walczy\u0142y albo za daleko od czatowni, albo \u2013 gdy by\u0142y blisko \u2013 brakowa\u0142o dobrego \u015bwiat\u0142a. W ko\u0144cu i jeden, i drugi warunek zosta\u0142 spe\u0142niony. Kt\u00f3rego\u015b poranka ba\u017canty w godowej potyczce zaj\u0119te by\u0142y sob\u0105 przez kilkana\u015bcie minut. Powsta\u0142a seria zdj\u0119\u0107, z kt\u00f3rych autor wybra\u0142 jedno jako zg\u0142oszenie konkursowe. Koguty bez szwanku i ubytk\u00f3w w upierzeniu rozesz\u0142y si\u0119, ka\u017cdy w inn\u0105 stron\u0119, i by\u0142a to ostatnia walka, jak\u0105 Daniel Kopacz widzia\u0142 w tym sezonie. Poniewa\u017c \u0142\u0105ka, przy kt\u00f3rej stoi czatownia, jest du\u017ca, ptaki podzieli\u0142y terytorium tak, by nie wchodzi\u0107 sobie w drog\u0119.<\/p>\n

Canon EOS 50D, obiektyw 400 mm, czas 1\/640, f\/5,6<\/strong><\/em><\/p>\n

PS. Pisz\u0105c o przestawieniu czatowni i zmianie miejsca fotografowania, mia\u0142em na uwadze szukanie atrakcyjniejszych lokalizacji \u2013 by nie zosta\u0107 wy\u0142\u0105cznie laureatem<\/em>
\nfotografuj\u0105cym ba\u017cancie epizody.<\/em>[\/vc_column_text][vc_separator][\/vc_column][\/vc_row][vc_row][vc_column][vc_single_image image=”1129″ img_size=”full”][vc_column_text]Pawe\u0142 Pawlak – „Ruch” – III miejsce<\/strong><\/p>\n

Pawe\u0142 Pawlak fotografuje od 12\u201313 lat. Nie dziwi wi\u0119c, \u017ce po tym czasie kupi\u0142 pe\u0142noklatkowy korpus i jasny teleobiektyw. G\u0142\u00f3wnymi tematami zdj\u0119\u0107 s\u0105 ptaki. Szczeg\u00f3lnie skrzydlatych mieszka\u0144c\u00f3w szuwar\u00f3w i jezior fotografuje z pasj\u0105. Zak\u0142ada skafander nurka i z w\u0142asnor\u0119cznie zrobion\u0105 tratw\u0105, do kt\u00f3rej przymocowany jest obiektyw, podp\u0142ywa jak najbli\u017cej obiektu. Zalet\u0105 takiego zestawu jest fotografowanie z poziomu lustra wody i mobilno\u015b\u0107. Tratwa wyci\u0119ta jest w kszta\u0142cie litery U, od g\u00f3ry i po bokach zamaskowana siatk\u0105. Dla niewtajemniczonych zestaw wygl\u0105da jak p\u0142ywaj\u0105ca wyspa.
\nNa zdj\u0119cia je\u017adzi w r\u00f3\u017cne regiony kraju, ale je\u015bli jest na miejscu, odwiedza stawy rybne w okolicach K\u0119pna. Jest to jedno z nielicznych miejsc, gdzie mo\u017ce fotografowa\u0107 swoje ulubione tematy blisko miejsca zamieszkania. Za ca\u0142okszta\u0142t dzia\u0142alno\u015bci fotograficznej Pawe\u0142 Pawlak otrzyma\u0142 tytu\u0142 Fotografa Roku 2014 okr\u0119gu dolno\u015bl\u0105skiego Zwi\u0105zku Polskich Fotografik\u00f3w Przyrodniczych.<\/p>\n

Nikon D800, obiektyw 400 mm, ISO 720, czas 1\/1000, f\/5,6<\/strong><\/em>[\/vc_column_text][vc_separator][\/vc_column][\/vc_row][vc_row][vc_column][vc_single_image image=”1079″ img_size=”full”][vc_column_text]Szymon Tomsia – „Sceny my\u015bliwskie” – I miejsce<\/strong><\/p>\n

Szymon Tomsia jest absolwentem warszawskiej Akademii Sztuk Pi\u0119knych i fotografuje od drugiego roku studi\u00f3w. Nie jest my\u015bliwym, ale ma przyjaci\u00f3\u0142 w rejonie Warmii i Mazur. Tam znajduje swoje ulubione tematy fotograficzne.
\nOd pi\u0119ciu lat dokumentuje przyrod\u0119, sceny my\u015bliwskie i codzienne \u017cycie mieszka\u0144c\u00f3w tego regionu. Powsta\u0142ymi reporta\u017cami dzieli\u0142 si\u0119 z kolegami i to w\u0142a\u015bnie od nich dowiedzia\u0142 si\u0119 o naszym konkursie. Z bogatego archiwum
\nwybra\u0142 kilka fotografii, kt\u00f3re przes\u0142a\u0142 na konkurs.
\nZdj\u0119cie powsta\u0142o w obwodzie Wojskowego Ko\u0142a \u0141owieckiego \u201eSok\u00f3\u0142\u201d z Mr\u0105gowa. Jest na nim sportretowany Dominik Wi\u0119cek \u2013 kolega i my\u015bliwy \u2013 i efekt jego zimowego polowania na lisy. Dominik jest m\u0142odym my\u015bliwym, pe\u0142nym pasji \u0142owieckiej, poluj\u0105cym od trzech lat w \u201eSokole\u201d. Obecnie studiuje le\u015bnictwo na Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu. Jest dla Szymona Tomsi nieod\u0142\u0105cznym towarzyszem wypraw do lasu, z t\u0105 jedyn\u0105 r\u00f3\u017cnic\u0105, \u017ce Dominik zabiera lornetk\u0119 i bro\u0144, a Szymon aparat fotograficzny.<\/p>\n

Nikon D90, obiektyw Nikkor 18\u2013105 mm, ISO 400, czas 1\/200, f 1\/4<\/strong><\/em>[\/vc_column_text][vc_separator][\/vc_column][\/vc_row][vc_row][vc_column][vc_single_image image=”324″ img_size=”full”][vc_column_text]Jacek Czai\u0144ski – „Sceny my\u015bliwskie” – II miejsce<\/strong><\/p>\n

Jacek Czai\u0144ski jest my\u015bliwym od 2005 roku. Zdoby\u0142 uprawnienia selekcjonerskie. Poluje w K\u0141 \u201eOdra\u201d z G\u0142ogowa. Na ka\u017cde polowanie opr\u00f3cz broni zabiera aparat fotograficzny. Na zbior\u00f3wkach pierwsze powstaje zdj\u0119cie, potem \u2013 je\u015bli jest jeszcze czas \u2013 mo\u017cliwe jest u\u017cycie broni. Jego obw\u00f3d przylega do linii brzegowej Odry. W\u015br\u00f3d swoich sukces\u00f3w \u0142owieckich wymienia ubieg\u0142orocznego hubertusa, podczas kt\u00f3rego zosta\u0142 kr\u00f3lem polowania, strzelaj\u0105c dzika o masie 97 kg i 17-centymetrowych szablach.
\nZdj\u0119cie, kt\u00f3re zdoby\u0142o trzecie miejsce, powsta\u0142o podczas polowania zbiorowego. My\u015bliwi rozstawieni na wale przeciwpowodziowym polowali na terenie zalewowym. Jest to bogaty w zwierzyn\u0119 fragment obwodu. Niedost\u0119pne,  podmok\u0142e \u0142\u0105ki zamieszkuj\u0105 dziki, sarny i s\u0105 schronieniem dla ba\u017cant\u00f3w. Przy ujemnych temperaturach okoliczne
\ndrzewa i krzewy pokrywa szad\u017a, tworz\u0105c urokliwe pejza\u017ce. W tych rejonach Jacek Czai\u0144ski poluje wy\u0142\u0105cznie z aparatem.<\/p>\n

Canon 40 D, ISO 250,obiektyw Sigma 18\u2013200, czas 1\/400, f\/10<\/strong><\/em>[\/vc_column_text][vc_separator][\/vc_column][\/vc_row][vc_row][vc_column][vc_single_image image=”1074″ img_size=”full”][vc_column_text]Rafa\u0142 \u0141api\u0144ski – „Sceny my\u015bliwskie” – III miejsce<\/strong><\/p>\n

Na polowania na lisy na wab Rafa\u0142 \u0141api\u0144ski umawia si\u0119 z le\u015bniczym Romanem Skrzekutem z Nadle\u015bnictwa Suwa\u0142ki. Zdj\u0119cie powsta\u0142o na Suwalszczy\u017anie, na polskim biegunie zimna, przy temperaturze minus 25 stopni Celsjusza. Rafa\u0142 \u0141api\u0144ski z fotografi\u0105 mia\u0142 do czynienia od dziecka, za spraw\u0105 ojca W\u0142odzimierza, wieloletniego wsp\u00f3\u0142pracownika naszej redakcji. W\u0142odzimierz \u0141api\u0144ski du\u017co swoich zdj\u0119\u0107 opublikowa\u0142 w naszym miesi\u0119czniku i wielokrotnie wygrywa\u0142 konkursy organizowane przez \u201e\u0141owca Polskiego\u201d jeszcze w technice czarno-bia\u0142ej.
\nMy\u015bliwi, bo Rafa\u0142 \u0141api\u0144ski jest cz\u0142onkiem PZ\u0141, wyszli tego dnia jeszcze przed wschodem s\u0142o\u0144ca, a mr\u00f3z osadzaj\u0105cy szad\u017a grub\u0105 oki\u015bci\u0105 podkre\u015bla\u0142 okoliczne krzewy i drzewa. Polowanie trwa\u0142o kr\u00f3tko. Pierwszy lis zosta\u0142 strzelony jeszcze zanim s\u0142o\u0144ce roz\u015bwietli\u0142o krajobraz. Kolejne stanowisko wabi\u0105cego my\u015bliwego i s\u0142o\u0144ce, kt\u00f3re zza chmur ociepli\u0142o pejza\u017c, by\u0142o impulsem do naci\u015bni\u0119cia migawki aparatu, kt\u00f3ry mimo temperatury nie odm\u00f3wi\u0142 pos\u0142usze\u0144stwa.<\/p>\n

Canon EOS 1D Mark IV, obiektyw 70\u2013200, ISO 400, czas 1\/4000, f\/6,3<\/strong><\/em>[\/vc_column_text][vc_separator][\/vc_column][\/vc_row]<\/p>\n","protected":false},"excerpt":{"rendered":"

[vc_row][vc_column width=”2\/3″][vc_custom_heading text=”Puchalski w XXI wieku” use_theme_fonts=”yes”][\/vc_column][vc_column width=”1\/3″][vc_column_text css=”.vc_custom_1496231599410{margin-top: -40px !important;}”] fot. Piotr Ro\u017cejowski [\/vc_column_text][\/vc_column][\/vc_row][vc_row][vc_column][vc_separator][vc_column_text] W tegorocznym konkursie fotograficznym szczeg\u00f3ln\u0105 uwag\u0119 jury zwr\u00f3ci\u0142a pogo\u0144 bielika za ba\u017cantem. W\u015br\u00f3d fotografii konkursowych nie brakowa\u0142o niezwyk\u0142ych scen. Najwa\u017cniejsze jednak, \u017ce w przededniu jubileuszowej edycji konkursu odnotowali\u015bmy rekordow\u0105 liczb\u0119 zg\u0142osze\u0144.<\/p>\n","protected":false},"author":1,"featured_media":317,"comment_status":"closed","ping_status":"open","sticky":false,"template":"","format":"standard","meta":{"ngg_post_thumbnail":0},"categories":[4],"tags":[48,31,30],"yoast_head":"\n